Дар тамоми давру замон корнамоии ҳар як нафар дар саҳифаҳои таърих сабт мешавад. Дар ашъори шоирону нависандагон ҳикоя, шеърҳо, қасидаҳо ва дигар маводҳо корнамоӣ фарзандони фарзонаи миллат қайд мегардад. Баъзан нафароне, ки дар ҷомеаи башарӣ ба инсоният зиён меоваранд онҳо ҳамчун душман ва нафари бадхоҳ қайд мегардад. Мирзои Салимпур нафарест, ки на барои ободонии кишвари худ балки аз барои маслиҳати хоҷагонаш маводҳо нигошта пуштибони аҳриман аст. Аз ин лиҳоз ҳамчун хонанда нисбати чунин нафарон ба хашм омада гуфтани ҳастам ки Ватан ҳеҷ гоҳ хоинонро намебахшад. Дар ин робита мехоҳам фикри худро қайд намоям. Агар дар давлати дигар ҳазор барои мисли Мирзои Салимпур барин шароитҳо муҳайё карда шавад лек онҷо барои онҳо бегона аст. Ҳар як нафар худро дар хонаи хасии худ роҳтар ва муносиб ҳис мекунад.

         Албатта ин мантиқи калоне дорад, яъне ки гуфтаи ҳамон шоирони тоҷик аст ки чандин асрҳо пеш таъкид кардаанд, як “хоки Ватан аз тахти Сулаймон хуштар” аст!

Шамсов Н-сокини н.Восеъ

Илова кард: Администратор | Илова шуд: 28-11-2019, 14:07:03 | Диданд: 462