МАҚОМОТИ ИҶРОИЯИ
ҲОКИМИЯТИ ДАВЛАТИИ
НОҲИЯИ ВОСЕЪ

Халқи тоҷик ҳеч гоҳт ба суханҳои дурғи хоинони бе ватан бе модар бовар намекунад.

Халқи тоҷик  ҳеч гоҳт ба суханҳои дурғи хоинони бе ватан бе модар бовар намекунад.

Халқи тоҷик ҳеч гоҳт ба суханҳои дурғи хоинони бе ватан бе модар бовар намекунад. Гуруҳҳои фардие ки, хориҷи аз кишвар зиндаги доранд яъне Муҳаммадиқболи Садриддин, М.Кабири ва дигар думравони онҳо корашон тафриқаандозӣ ҳасту, халос боз ба бадгўиҳо оғоз намуданд, суханони пучу бемаъни мегуянд, аммо мардуми мо миёни ин ҳама назоратгариҳои сиёсӣ аниқан дарк намуд, ки «Кӣ дустори ватан ҳасту ки не» дигар фирефтаи ҳеч гунае таблиғоти дуруғин намешаванд. Онҳо имрзўҳо аз пайи ободии кишвар мебошанду ободонии он. Дигар ба мо на Кабири таъсир расонида метавонаду на Муҳаммадиқболаш ва на дигар думравонашон. Муҳаммадиқболи Садриддин ва дигар хоинони ба монанди у бо хабар ва гузоришҳои фитнаангез ҳамеша алайҳи ватани худ баромад намуда, давлат ва миллати худро таҳқир мекунад ва барои ин корашон аз ҷониби хоҷагони хориҷиашон дастгирӣ меёбад. Бузурге чунин фармудааст: Бадхоҳи касон ҳеҷ ба маусад нарасад. Як бад накунад то ба худаш сад нарасад. Мо шаҳрвандони Тоҷикистони азизро зарур аст, ки тамоми кушишҳои худро ба харҷ дода таъриху фарҳанги халқу миллати худро донем ва фарзандонамонро барои донистани таъриху фарҳанги худ равона созем. Зеро таърих гувост, ки баъд аз хиёнаткориҳои чунин бадхоҳони миллат ба монанди М.Кабирӣ Муҳаммадиқбол ва дигар ҳамаслакони ин хоинони бадбахт халқу миллати тоҷик боз ба азобу машақат гирифтор мешаваду халос. Аз ин лиҳоз мо бовари дорам, ки мардуми шарафманди миллати тоҷик ҳеҷ вақт бо сафсатаҳои хоинони миллат гуш намеандозанд, чунки аз дасти чунин хиёнаткорон рўзҳои сахту сангинро сарсону саргардониҳо ва нооромиҳорои зиёдро аз сар гузаронидаанду дигар чунин рўзҳои бадро намехоҳанд. Сокини ноҳияи Восеъ: Ё. Алиев.

Илова кард: Администратор | Илова шуд: 30-10-2020, 13:10:00 | Диданд: 310