Хиёнат Имрузҳо дар расонаҳои хабари дар хусуси хиёнату хиёнаткори бисёр менависанд ва таҳлилгари решаҳои пайдоиши онҳо таҳлил нашуда сарчашмаҳои асосие, ки фардеро ба ин роҳ мекашанд нишон медиҳанд. Дар замони муосир, ки расонаҳои хеле зиёданд ба роҳу воситаҳои гуногун шахсиятҳои гумроҳу аз воқеияти зиндаги дурро ба доми худ мекашанд. Мо имсолаи ин гуфтаҳоро зиндагии ҳарузаи хеш мебинем, ки яке ба қисаи давлат хиёнат менамояду дигаре ба ҳамсояюу ҷонашро хеле аз ҳма даҳшатовараш ин хиёнат ба ватан аст. Мо мардуми тоҷик аз азал бо ватандустии худ машҳури оламсуз чун Муқанаю Шерак, Темурмалик, Восеъ барин шахсиятхое ва таърихашон ёд медиҳад, ки баҳри ҳамсояи нанги номуси Ватан аз ҷони худ гузаштаанд. Фарде, ки бо ватани худ хиёнат мекунанд он хиёнат набахшиданист, зеро ки он ба модар зану фарзанд хиёнат нашудааст, ин гуна ашхосон дар дуҷаҳон русиёҳанд. Ҳадис ҳаст, ки ҳазрати Пайғамбарамон дар ҳоле, ки аз фасли мушрики зодгоҳашонро тарк менамуд миёни роҳ ба қафо бо зодгоҳаш нигариставу оби дидагонашонро пок намуд, ин аз руи меҳру садоқат бо ватан буд, мо мардуми тоҷик аз умутони ин шахсияти баҳруманди ҷаҳони ҳастему ҳама амалҳое ба ҷон мепазирем, бояд ватани худро дуст дорем, марзу буми онҳо эхтиром намоем Пешвои муазами миллит борҳо дар баромадҳои худ оиди дуст доштани бо самимияти суханронида моро ба хусуи насли ҷавонро водор сохт, ки фирефтаи ҳаргуна гуруҳои ифротию тундрави нашуда, аз паи ободию ватани худ бошем. Корманди шуъбаи маорифи ноҳияи Восеъ: Абдушукур Исоев.

Илова кард: Администратор | Илова шуд: 02-11-2020, 14:33:06 | Диданд: 294