Дӯстиро ҷустуҷӯ дорем мо Мардуми шарифу сарбаланди тоҷик дар арафаи ҷашни 30- солаги истиқлолият қарор дораду дар ҳамаи самтҳо кишвар ба пешравиҳо ноил гаштааст. Ҳар қадар мо ба комёбиҳо ноил мешавем душманони мо ҳамон кадар ба мо бадбинона менигаранду бадгӯиҳо мекунанд. Аммо мардуми сарбаланду шарафманди мо ба ҳеҷ суханони қувваҳои беруна бовар надошта, аз паи ободонии кишваранд. Ин ҳама бадгӯиҳои шумо “дӯстон”-и хориҷии мо аз рӯи зарурат аст, на аз рӯи амри виҷдони шумо. Мо мардуми тоҷик ба ҳама нигоҳи некбинона дорем: Ҳар ки андар роҳи мо хоре фиканд аз душманӣ, Ҳар гуле аз боғи васлаш бишкуфад бехор бод. Бо ин байти боло гуфтанием, ки инсони комил он аст, ки доимо аз паи ободонию бунёдкориҳо бошад на аз паи бадгӯию низою иғвогариҳо. Мо тоҷикон шукронаи Ваҳдату як порчагии Тоҷикистони азиз мекунему шукронаи онро ба ҷо меоварем. Ҷавонон, ки нерӯи ояндасози миллатанду имрӯзҳо ба як ҳисси баланди ватандӯстона аз паи ободии кишваранду ояндаи хешро бо дастони худ месозанд. Дар айни ҳол Тоҷикистон дар марҳилаи оғози ҳадафи чоруми худ- саноаткунонии мамлакат қарор дораду ба ҳамагуна суханони иғвогарона эътиборе намедиҳад.

Илова кард: Администратор | Илова шуд: 28-12-2020, 14:20:24 | Диданд: 380