Аз дидани пешравиҳои мо онҳо розӣ нестан Муҳаммадиқболи Садриддинн афарест, ки душмани миллат аст ва бар зидди дастовардҳои мардуми мо мебошад. У дар баромадҳои худ аз паша фил сохта худро мунақид мегирад вале киро танқид мекунад инро ҳама медонаду бар у лаънат мехоҳад. Ин зумра нафароне ҳастанд, ки зодгоҳи худро обод дида наметавонанд. Саргузати таърихии мо исбот намуд, ки дар солҳои душвори бо мардуми мо ки ёрию кумак расонд. Моро дар ҳеҷкуҷо интизо рнестанд. Мо соҳибватанем ва зодгоҳи худро посмедорему ҳамадушманони худро иҷозат намедиҳем, ки ватани моро танқид намоян. Шахсан ман шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон шодазонам, ки ин сарзамини мардумимо ҳамарӯз ободу зебо гашта истодааст. М.Садриддин ҳазор ёвагӯӣ кунад назди хоҷагонаш худро вонамуд карданиаст назди мо бошад душман ва аҳриманаст. Суханони у ба касе таъсир бахш нест ба ҷуз худ ва хоҷагонаш. Мо насли даврони соҳибистиқлол кишвари худро ҳимоя мекунему муқадасоташро ҳифз ва пос медорем. Душамонони мардуми мо дар ҳама давру замон буданд аммо мо ба онҳо диққат намедиҳему кори созандагии худро идома медиҳем. Сокини ноњияи Восеъ: Мирзоев С

Илова кард: Администратор | Илова шуд: 19-01-2021, 14:47:04 | Диданд: 305