Ҳизбу ҳаракатҳои тафриқаангез Расидан ба истиқлолияти давлатӣ барои миллати тоҷик имконият дод, ки бо такя бар зербинои мустаҳками арзишҳои миллии хеш, аз ҷумла тамаддуни куҳани аҷдодӣ, таҷрибаи ҳазорсолаи давлатдорӣ, таъриху адабиёти воқеӣ, ки ҳатто рақибони миллати мо дар инкораш оҷизанд, заминҳои худшиносии миллӣ ва рушду такомули давлати ҷавони худро ба роҳ монад. Албатта, дастовардҳое, ки мо имрўз аз баракати истиқлолият дорем осон ба даст наомадаанд. Зеро сари ҳар қадам ҳадафи ҳамлаю ҳуҷуми манфиатҷўёни беруна қарор гирифтаем, ки дар амалҳои бадхоҳонаашон ҳатман фарзандони худфурўшу хиёнаткори миллати худамонро истифода бурданду ва доранд. Имрўзҳо дар ҷомеа ҳизбу ҳаракатҳои ифротгаро ва тафриқаангез ба монанди ҲНИ ҳарчи бештар кўшиш мекунанд, ки амалҳои номатлуб ва хинаткоронаи худро содир намуда, дар ин аъмоли зишти хеш мардумро алал хусус ҷавононро пайроҳаи хеш намоянд. Имрўзҳо ҳама дида истодаанд, ки ин шахсони нохалаф аз қабили Кабирӣ, Муҳаммадиқбол ва дигар пайравнои онҳо барои роҳандози кардаини мақсадҳои ғаразноку нопоки хеш ниқоби дини исломро ба бар намуда, талоши онро доранд, ки миллати орому осудаи моро ноором созанд. Аз ин хотир ҳама бадбинию бадгӯӣ дар бораи ин хоинон кам аст ва агар онҳо дар пастарин ҳолат низ афтанд, зарраи тараҳҳум бар онҳот ҳаром аст, чун онҳо пурарзиштарин ганҷ, муқаддастарин арзиш ноёфтарин неъмат, волотарин сарват барои инсон Ватан – Модарро фурӯхтаанд. Мо ҷавонои саодатманди Тоҷикистон бо такя ба дастгирии давлату ҳукмат ва ҳидоятҳои бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳадати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон бояд зиракии сиёсиро аз даст надода, ба ҳар гунна андеша ва ақидаҳои ифротгароёнаи хоинони миллат, њизбу њаракатњои ифротгаро дода нашуда, баҳри ободиву созандагии кишвари азизамон талош намоем. Сокини ноҳияи Восеъ: Мањмадзода Ш. Ҳизбу ҳаракатҳои тафриқаангез Расидан ба истиқлолияти давлатӣ барои миллати тоҷик имконият дод, ки бо такя бар зербинои мустаҳками арзишҳои миллии хеш, аз ҷумла тамаддуни куҳани аҷдодӣ, таҷрибаи ҳазорсолаи давлатдорӣ, таъриху адабиёти воқеӣ, ки ҳатто рақибони миллати мо дар инкораш оҷизанд, заминҳои худшиносии миллӣ ва рушду такомули давлати ҷавони худро ба роҳ монад. Албатта, дастовардҳое, ки мо имрўз аз баракати истиқлолият дорем осон ба даст наомадаанд. Зеро сари ҳар қадам ҳадафи ҳамлаю ҳуҷуми манфиатҷўёни беруна қарор гирифтаем, ки дар амалҳои бадхоҳонаашон ҳатман фарзандони худфурўшу хиёнаткори миллати худамонро истифода бурданду ва доранд. Имрўзҳо дар ҷомеа ҳизбу ҳаракатҳои ифротгаро ва тафриқаангез ба монанди ҲНИ ҳарчи бештар кўшиш мекунанд, ки амалҳои номатлуб ва хинаткоронаи худро содир намуда, дар ин аъмоли зишти хеш мардумро алал хусус ҷавононро пайроҳаи хеш намоянд. Имрўзҳо ҳама дида истодаанд, ки ин шахсони нохалаф аз қабили Кабирӣ, Муҳаммадиқбол ва дигар пайравнои онҳо барои роҳандози кардаини мақсадҳои ғаразноку нопоки хеш ниқоби дини исломро ба бар намуда, талоши онро доранд, ки миллати орому осудаи моро ноором созанд. Аз ин хотир ҳама бадбинию бадгӯӣ дар бораи ин хоинон кам аст ва агар онҳо дар пастарин ҳолат низ афтанд, зарраи тараҳҳум бар онҳот ҳаром аст, чун онҳо пурарзиштарин ганҷ, муқаддастарин арзиш ноёфтарин неъмат, волотарин сарват барои инсон Ватан – Модарро фурӯхтаанд. Мо ҷавонои саодатманди Тоҷикистон бо такя ба дастгирии давлату ҳукмат ва ҳидоятҳои бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳадати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон бояд зиракии сиёсиро аз даст надода, ба ҳар гунна андеша ва ақидаҳои ифротгароёнаи хоинони миллат, њизбу њаракатњои ифротгаро дода нашуда, баҳри ободиву созандагии кишвари азизамон талош намоем. Сокини ноҳияи Восеъ: Мањмадзода Ш.

Илова кард: Администратор | Илова шуд: 09-11-2022, 16:09:28 | Диданд: 209