АҲАМИЯТИ ЗАБОН ДАР ТАРБИЯИ АХЛОҚИИ НАСЛИ НАВРАС ! «Забони модарӣ воситаи асосии ифодаи ҳувияти миллӣ ва тарбияи ахлоқии насли наврас мебошад. Агар фарзандон ба забони модарии худ арҷ гузоранд, онҳо ба миллату давлат ва фарҳангу таърихи худ содиқ мемонанд». ЭМОМАЛӢ РАҲМОН. Забон аз қадимтарин падидаҳои иҷтимоӣ ва фарҳангии инсоният маҳсуб ёфта, нақши калидӣ дар ташаккули тафаккур, ҷаҳонбинӣ ва ахлоқи наслҳо бозидааст. Барои ҳар миллат забони модарӣ пояи ҳастӣ, рамзи ҳувият ва омили муттаҳидкунанда ба шумор меравад. Хусусан дар шароити ҷаҳонишавӣ ва тағйирёбии арзишҳо, нақши забон дар тарбияи ахлоқии насли наврас боз ҳам бештар эҳсос мегардад. Забон танҳо воситаи гуфтугӯ нест, балки ойинаест, ки дар он таъриху фарҳанг, урфу одат ва меъёрҳои ахлоқии миллат таҷассум ёфтааст. Ҳар як калимаи забони модарӣ арзиши маънавӣ дорад ва наврас тавассути он бо меъёрҳои одобу ахлоқ ошно мегардад. Масалан, калимаҳои «меҳр», «одоб», «шаъну шараф» ва «вафо» дар худ маънои тарбиявию ахлоқиро ифода мекунанд. Забонам! Чун ҳумо парвоз бинмо, Чу мутриб пардаи дил, соз бинмо. Забонро ҳар касе покиза дорад, Дари бахташ, Худоё, боз бинмо! Адабу фарҳанги муошират пеш аз ҳама тавассути забон ба насл интиқол меёбад. Наврасон аз хурдӣ меомӯзанд, ки бо волидайн, омӯзгорон ва калонсолон бо эҳтиром сухан гӯянд. Ин анъанаи фарҳангии забон дар ташаккули шахсияти дорои ахлоқи нек нақши асосӣ мебозад. Осори классикони адабиёти тоҷик – Рӯдакӣ, Саъдӣ, Ҳофиз, Носири Хусрав ва дигарон на танҳо шоҳкориҳои адабӣ, балки мактаби бузурги ахлоқ низ мебошанд. Ин ганҷинаи маънавӣ бо забони модарӣ ба насли наврас расонида мешавад ва онҳоро ба хулқи нек, ростқавлӣ, меҳнатдӯстӣ ва инсондӯстӣ ҳидоят мекунад. Ҳар миллат забони модарии худро ҳамчун арзиши муқаддас нигоҳ медорад. Барои наврасон ҳифз ва гиромидошти забон на танҳо маънои омӯзиши саводро дорад, балки ифтихор аз миллату Ватан ва эҳсоси масъулияти шаҳрвандиро низ тақвият мебахшад. Ба қавли Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон: «Забон пояи миллат ва ҳастии давлат аст». Ин андеша баёнгари он аст, ки тарбияи ахлоқии ҳар як кӯдак аз эҳтиром ба забони модарӣ оғоз меёбад. Дар шароити ҷаҳони муосир, ки забонҳои бегона ва фарҳангҳои гуногун вориди ҳаёти ҳаррӯзаи ҷавонон мешаванд, маҳз забони модарӣ онҳоро аз парешонии фарҳангӣ эмин медорад. Агар насли наврас забони модарии худро хуб донад ва арзишҳои ахлоқии дар он нуҳуфтаро дарк кунад, ба таъсири манфии ҷаҳонишавӣ камтар дучор мегардад. Далерчони Бобокул. Мушовири шуъбаи маориф н.Восеъ .

Илова кард: Администратор | Илова шуд: 06-10-2025, 16:43:23 | Диданд: 18